Miki en Kristin zijn een vast begrip in de kookboekenwereld. Ze hebben ondertussen al heel wat pareltjes op hun naam staan, zoals Veggie Burgers, Balletjes en Beleg en Veggie Voor Starters (waaruit zelfs Jo al eens een ganse menu klaarmaakte). Hun kookboeken staan niet in mijn top 3, die eer blijft aan vegan queen Isa, maar ze stellen zeker nooit teleur. Naar La Cucina Verde keek ik heel erg uit omdat ik ontzettend veel houd van de Italiaanse keuken. Pasta & pizza everyday, als het van mij afhangt!
De lay-out van het boek is simpel gehouden, ik ben iets minder fan van het lettertype voor de titels maar dat is iets heel persoonlijk. Bij elk recept wordt aangegeven of het vegan is of wanneer er een vegan variant mogelijk is, heel handig! Nog een handig iets aan La Cucina Verde is dat er bij veel recepten nog één of twee extra recepten staan, ze staan aangegeven als ‘lekker met’, waardoor je zelf niet op zoek moet gaan naar een gerecht dat erbij past, maar je simpelweg dat ene recept erbij kunt klaarmaken. Naar gewoonte is Heikki Verdurme de fotografe van dienst. Achteraan staan twee registers, eentje met de recepten nog eens opgelijst en eentje op ingrediënt. Zo’n register op ingrediënt maakt een kookboek voor mij altijd eens zo waardevol, omdat ik dan kan kijken welke recepten er in staan met de groenten die in mijn koelkast liggen.
Ik maakte al drie gerechten klaar uit het nieuwe boek van Miki en Kristin: de supersnelle spaghetti van courgette met tomaat, raketsla en olijven – gebakken krieltjes en bonen met zwarte olijven – zomers stoofpotje met aardappelgnocchi. De courgetti maakte ik klaar zonder de tomaat, maar ik voegde wel wat gedroogde basilicum toe. Een supersimpel maar erg lekker gerechtje! Meestal maak ik courgetti klaar met een tomatensaus, tomatenroomsaus of met veel andere groenten erbij, maar dit was een fijne afwisseling. Het zomers stoofpotje beviel me wat minder… Ik vond het wat flauw van smaak en zelfs toen ik een beetje kruiden had toegevoegd, ben ik er nog wat kwistiger mee geweest. Ik maakte het wel met de pastasoort gnoccheti in plaats van met aardappelgnocchi. Nog zo’n simpel gerecht waren de krieltjes, hier heb ik echt van genoten. Helemaal niet veel werk aan, weinig ingrediënten, maar boordevol smaak. Ik maak regelmatig een aardappel-sperziebonensalade, welke ik nu met plezier ga afwisselen met deze Italiaanse versie.
Wat wil ik verder nog proberen? O.a. Polpette di melanzane (aubergineballetjes) – raviolikoekjes gevuld met olijven, met geroosterde paprikasalade – pennoni met gebakken seitan – capellini met raketsla, gegrilde courgette, citroen en groene olijven – piadina gevuld met mousse van witte bonen en gegrilde paprika – seitanbrochette met sinaasappelmarinade en uiteraard de intense chocoladetaart. Dat is trouwens niet alles wat ik wil proberen, want er staan heel wat gerechten in waar ik het water van in de mond krijg.
Is La Cucina Verde een aanrader? Wel, ja! Omdat alles er lekker uit ziet, omdat het lekker was, omdat ik zoveel eruit wil proberen en vooral omdat zo’n 80% van de gerechten vegan zijn of een vegan versie wordt aangegeven (bij de rest heb je wat meer creativiteit nodig, maar is een plantaardige variant ook wel mogelijk).
La Cucina Verde, vegetarisch genieten all’Italiana – Miki Duerinck & Kristin Leybaert
Uitgeverij Manteau (WPG) – 176 blz. – € 24.99
Leuk boek hé! Ik moet elke keer weer aan jou(w) blog denken als ik het boek vast heb :-).