Ik volgde de Canadese Sarah Kramer al lang via sociale media voor ik een boek van haar cadeau kreeg voor kerst. Ik was er ontzettend benieuwd naar, want het leek me een straffe madam met het hart op de juiste plaats en goede vegan kookkunsten. Ook haar Go Vegan app vond ik tof, wat me extra nieuwsgierig maakte. Maar ik moet eerlijk zijn dat ik een klein beetje teleurgesteld was toen ik La Dolce Vegan in handen kreeg. Het boek bestaat namelijk uit zwart-wit en blauw en enkel foto’s van Sarah zelf – geen enkele foto van een gerecht…
Toch heeft ervaring me geleerd dat ik een boek niet altijd op zijn uiterlijk mag beoordelen. Dus ik gaf het deze maand een kans! Voor de groentetaart uit Plenty maakte ik zelf een taartbodem, in plaats van een kant-en-klaar ding te kopen (want: beter voor de portemonnee, lekkerder + ik had geen zin om speciaal daarvoor naar de winkel te gaan). Ik maakte Wolffie’s Quick Whole Wheat Pie Crust. De korst was inderdaad snel klaar en makkelijk om te maken. Ik deed er i.p.v. 1/2 cup olie wel maar 1/3 cup olie in met wat extra water. Het was een lekkere korst, maar ik had ze in plaats van 20 minuten wat langer moeten laten voorbakken, omdat ze nu iets te nat was (eigenlijk had ik beter naar Ottolenghi moeten luisteren, want hij gaf aan om 30 minuten te laten voorbakken).
Omdat ik de korst zo geslaagd vond, werd ik toch benieuwd naar de andere recepten en heb ik de tijd nog eens genomen om verder in dit boek te kijken. Dat voelde uiteraard als een echte straf… ;-). Eigenlijk is het best leuk om het begin van een kookboek meer te weten te komen over wie het geschreven heeft. Het is zo’n stuk wat ik in eerste instantie zou overslaan, maar het was tof om te lezen. Ook fijn is dat Sarah op een aantal standaard excuses t.o.v. veganisme (à la: veganisme is te duur – niet gezond – ik mis kaas…) een antwoord biedt. De inleiding komt heel eerlijk en persoonlijk over, een welgekomen afwisseling van standaard info over wat je absoluut in je keukenkast moet hebben (ook belangrijk, maar wordt al zo vaak gedaan).
La Dolce Vegan is opgedeeld in verschillende hoofdstukken: breakfasts – appies & snacks – salads & dressings – soups – entrées – sauces – side dishes – desserts – baked goods – faux fare – odds & sods – DIY (vooral upcycling). Op het einde staat er trouwens ook een erg handige index (je kunt bvb. zoeken onder een bepaalde groente, maar ook onder een bepaald gerecht zoals pasta of taart).
Er staan een aantal lekker-klinkende gerechten in zoals Vesanto’s choco-currant cranberry squares, spaghetti tofu balls, homemade graham crackers, cinnamon-walnut coffee cake, chocolate brownie cheesecake, tofu roast, eggplant bharta, stuffed manicotti with roasted red pepper & porcini mushroom sauce (!), veggie peanut stew… enz. Ik moet er wel bij zeggen dat het lettertype van de recepttitels vreselijk is, de letters staan tamelijk ver uit elkaar en bvb. de R en A lijken hetzelfde.
Ondanks dat La Dolce Vegan niet de mooiste is: never judge a book by it’s cover. De meeste recepten lijken leuk en het enige recept dat ik er uit maakte was goed gelukt, vandaar 3/5.
